Kötü haber çemkireceğim, iyi haber İmza: Kızın...çıktı

Uzun bir süredir yazmıyorum buralara, hem yazmıyor hem de okumuyordum kimseleri...birkaç defa yazma girişimim oldu ama kelimeleri doğru düzgün biraraya getiremediğimden, getirebilsem de onları beğenmediğimden yazmadım, hiç kitap okumuyorum bir aydır, okumayınca yazmıyor da insan, da, zaten yazsam da mutsuz şeyler yazacaktım... zira herkes mutlu sanki...girip de çıkamadığım buram buram kokoşluk kokan kocası zengin mi zengin ve bir o kadar da tipsiz olup da kendisini yeteneklerine vermiş rahat, stil direktörü, fotoğrafçı ve sürekli birbirine laf sokan kadınlarla dolu instagram alemi, facebook desen o biçim, dünyanın en romantik kocasına, en düşünceli sevgilisine, en akıllı ve yetenekli çocuğuna, en paralı işine ve en karizmatik kariyerine sahip ne çok arkadaşım varmış meğer ya...vay be... Atatürk'ü yücelten fotoları sözleri paylaşıp beğenerek vatan millet düşkünü, özlü sözler beğenip paylaşarak edebiyat manyağı olan tip dolu bütün sanal alem. Eline bir kitap alıp okumaz ama üç beş damar cümle paylaşır da paylaşır, beğenir de beğenir. Hadi onlar bir derece, bir de sanal terbiyesizler var en dayanamadığım, "zenginim işte kime ne", "param var hayat bana güzel sana ne", "ben böyle yazıyorum uydur kaydır Türkçe diye bir dilimiz mi var ne, yazı mı yazıyorum ben yok dalga geçiyorum" diye alenen söylenen ve bundan gurur duyan, böbürlenen, ya eskiden insanlar birşey bilmedikleri ve/ya eksik bildikleri için utanır, bilmemek değil öğrenmemek ayıptır diye araştırırdı. Blog yazıyorsan imla kurallarına uyacak, Türkçe'yi doğru düzgün kullanacak, yazdığını bir okuyacaksın bence diye çok akıllı bıdık birşeyler de yazayım tam olsun. Hiçbirimiz bir yazar değiliz ama diline saygı göster biraz, bu harfler, kelimeler, cümleler kolay oluşmuyor. Neyse... Bir "eline sağlık", "koluna sağlık", "yüreğine sağlıkçılar" var. Birbirine hediye alıp zengin paketlerle donatanlar var, bütün bu zenginliğin üzerine "ama suç benim mi iphone zenginlerde var" diyen bir kaç yüz deste salak var. Ya memlekette salak çok cidden. Ne kadar sanal alem o kadar salak alem. Ya ünlülerin fotoğraflarının altına "üzerindeki hırkayı nerden aldın" diye yorum bırakan insanlar var cidden. Ama suç benim tabii sanal aleme bu kadar dahil olmayacaksın kuzum, oturur bloğumu yazarım deyip geçmen lazım, bütün sanal alemi annene çocuğunu göstermek ve üç beş karikatür okuyup kah kah gülmek, uzaktaki dost insanları görmek, izlemek ve izletmek için kullanacaksın, birkaç sevilen akıllı yazarı belki takip edeceksin birşeyler öğrenesin diye, sana ne Istanbul'un bilmem ne şirketinin milyoner karısının instagramından, sana ne stil direktörü kokoşlardan. Ama internetsiz olmuyor, sanal alemsiz olmuyor... hiç olmasa olabilirdi o günleri de yaşadım da, varken kullanmamak zor işte, ama elenebilir, elenmeli, kişisel olarak. Öyle işte, mutsuzum ben bu aralar...ondan çemkiriyorum... Ben başka şeyler yazacaktım oysa ki...

İmza: Kızın çıktı. Onu yazacaktım. Önce çemkir sonra güzel birşeylerden bahset. Oldu mu, pek olmadı ama olsun. İmza: Kızın çok heyecanlı bir proje oldu, sanıyorum en çok hazırlayan arkadaşlarımız heyecan duydu ve bizleri de sürekli bilgilendirerek buna ortak olmamızı sağladılar. İlk defa keşke Istanbul'da yaşasaydım dedim ben, ben de koştururdum, daha bir ortak olurdum dedim. Babam buradaydı kitap elime geçtiğinde, bu bir şanstı benim için. Şimdi böyle alıp sevip okşuyorum kitabımızı, okudum bitirdim, veee İnci Aral kitaplarının yanına koydum, azıcık sürtünsün belki birşeyler öğrenir diye. Güzel birşey yaptık be.....aferin bize.... Bence annelerimize de yazmalıyız....bir fikir...