22 Nisan 2011 Cuma

Yalnızlık...

Kızım ateşlendi yine, sabah ateşi düşünce 23.Nisan kutlamaları için kreşe götürdüm, bir saatim var evde tek başıma oturmak için. Hava gri, yağmurlu ama soğuk değil, bir hırkayla balkonda oturabilecek kadar. Dün balerina cif e bağlayıp tüm evi silip süpürmüştüm, gidecek bir işim de yok...balkonda oturup blog yazmak için güzel bir bir saat. Kahve yaptım kendime, filtre bittiğinden filtre kahve değil, hazır kahve bittiğinden hazır kahve değil, annemin tarzı üçü birarada yaptım, çok şekerli ama olsun. Ayıptır söylemesi sigara da yaktım. Çok uzun zaman oldu böylesine kafam boş ve huzurlu vakitlerim olmayalı, tadını çıkarıyorum. Herşeyi kafaya takan ve sürekli şikayet etmekten haz duyan koç burcu kadınımı da sokağa saldım gitsin azcık gezsin beni rahat bıraksın diye.

Şimdi burada yalnız yalnız otururken, bir tane bile arkadaşım olmayan bu nispeten küçük şehirde yaşarken, bir işim bile olmamasına rağmen mutsuz değilim. Yorulmuşum ben, çalışmaktan, iflah olmayacak iş hayatımda kariyer peşinde koşmaktan ama hiçbir şeye ulaşamamaktan, saçma sapan insanlarla uğraşmaktan, her gün işe "pis bok, yine mi buraya geldik" yüz ifadesiyle gelen insanlara "günaydın" demek zorunda olmaktan, dert dinlemekten ve anlatmaktan, "ahanda boru gibi harcamışsınız" diye bas bas bağıran kredi kartı ekstrelerimizden, büyük şehir ışıklarından, aceleden, yetişememekten, bin parçaya bölünmekten ve sürekli düşünmekten, şikayet etmekten, mutsuzluktan, mutsuz arkadaşlarıma mutluluk dersleri vermekten yorulmuşum.

Bu kadar yorgun ve bezmiş hayatımın değişmesini nasıl içten gelerek istediysem, taşındım. Şimdi bu yeni hayatımda; iş başvuruları yapıyor ama çalışmak istemiyorum, yeni insanlarla tanışıyor ama dertlerini dinlemek istemiyorum, fotoğraf derneğine üye olmak istiyor ama kimseyle bir proje yapmak istemiyorum, spor yapmak istiyorum ama spor salonuna gidip birileriyle muhabbet etmek istemiyorum, onun yerine sahilde yürüyüş yapıyorum kendi başıma, sadece müzik çalan radyoları dinliyorum, dj lere bile tahammülüm yok. Az yalnız kalasım ve bundan sıkılana kadar insanlardan uzak olasım var...

2 yorum:

çello çalan kedi dedi ki...

mauuv desem tatlı tatlı, hani o dinginleşmeyi arzulayan ruh haline leke sürmem di mi?

coraline dedi ki...

mauvv derim ben de o zaman :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...