24 Mart 2012 Cumartesi

Bahar..

Baharı bekliyordum yana döne kıştan içim kurudu desem, kar kusan bir kış geçiren arkadaşlara ayıp olacak muhtemelen. Afedersiniz. Ama insan kendi bulunduğu şartlar çerçevesinde dırdırlanır hep değil mi, burada da kendi çapında bir kış oldu işte. Bana göre kış tam anlamıyla Ocak ayında geldi ve sanırım son iki hafta itibariyle de bitti. Hava en düşük -1 oldu kışın, o da geceleyin. Ama nem çok üşütüyor burada da, öyle bir durum var, hele bir de denizden eserse, fenadır. Çok üşütür. Evler klima ile ısınmaya çalıştığından ısınmadı, kalorifer olayı öyle çok yaygın değil. Yağmur öyle bildiğiniz yağmur değil, durmaksızın yağdığı günler oldu, hatta bazen o kadar şiddetli yağdı ki, görüş mesafesinin düşüklüğü nedeniyle arabayı sağa çekmek durumunda kaldığım oldu. Her şiddetli yağmurda kesilen elektrik beni fitil etti. Belediyeye küfürler eşliğinde, nihayet kış bitti.

Bugun yirmi dereceyi gördük. Mart ayında yirmiyi görünce Ağustos'da ne olacak artık üç aşağı beş yukarı fikrim var. Bahar geldi. Her yıl düzenlenen geleneksel bahar afakanları basma şenliği de bünyede başlamış oldu. Şöyle ki, bana bahar öğrenciliğimi hatırlatır ve o zamanlara geri dönmek isterim. Ama bu öyle otuz beş yaşın ermişliği ve büyümüşlüğüyle olgun bir hatırlama olmaz genellikle, büyüdüğüne pişman bir ruh haliyle olur. Sanki büyümemek elimdeymiş gibi. Bahar, çiçek, böcek, güneş, lay lay tamam da, acaip bir hüzün de barındırır bende bu yüzden. Bir de o günlerden kalma aldırmaz, umursamaz bir hallere bürünürüm ki elimde olmadan, tehlikelidir. Sonuçta otuzbeş yaşında bir çocuk annesi kadınsın, neye aldırmıyor neyi umursamıyorsun derler, kötü morarır, oturur kalırsın.

Bir de bahar temizliği psikolojisi var. Ama evle alakası yok, hiç bahar temizliği yapmadım evde. Ruhun bahar temizliği. Bana her bahar gelen afakanlar "değiştir" emreder. Ben böyle bir gaza falan gelirim. Değiştireceğim şeyler üzerine uygulamayacağım kararlara varır, ulaşmayacağım hedefler koyarım kendime. Şimdi bu hedefler, kararlar bana yine hüzün getiriyor, sonuçta her bahar anca ya evdeki eşyaların yerini ya da saç rengimi değiştiririm. Bu yaşa kadar büyümeyi öğrenemedim ama bahar bana neler yapar bilirim. Taşınmamız geçen sene bu zamanlara denk gelmişti hoş, bu değişiklik bana ne iyi gelmişti, hala da geliyor o ayrı.

Bu bahar....saçımı uzatacağım...belki. Bir de kızıl...belki.

Yüzmek istiyorum artık...

Yazarken bunu dinledim...evet...çiçek böcek lay lay lom

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...