Otuzbir Mart..

Evet doğumgünüm otuzbir marttı. Ve evet otuzu altı geçti, ve evet kırka dört kaldı. Evet kendimi çok daha genç hissediyorum, bu gerçeği görmezden gelemem, her ne kadar büyümemi beklese de insanlar içim fıkır fıkır mis gibiyim, ohh. Büyüyoruz işte öyle de böyle de. Otuzaltı. Büyümeye fırsatı olmayan arkadaşlarım oldu ama, benim büyümeye olduğu kadar büyütmek için de zamanım oldu, şanslıyım; yaptırdığım en son tetkiklere göre biyolojik olarak gayet sağlıklıyım şimdilik, güzel; ruh bazen panik bazen atak bazen hoppa bazen gamsız bazen takıntılı bazen hevesli bazen kursağında kısacası herkes de olduğu kadar dengesiz, en azından psikiyatrik hastalık boyutunda değil, anlatıyorum rahatlıyorum, bu da güzel; sevdiklerim sağlıklı, herkes bir şekil yaşıyor, uzaktakilerin kokularını almasam da seslerini duyabiliyorum, o da güzel. Alnımda iki tane derin çizgim, sağ ve sol yanaklarımda birer mimik çizgim var, göz kenarımda kırışığım, bacaklarımda selülitim yok henüz, mis mis. Yepyeni güzel mi güzel insanlar tanıdım, ben onları sevdim onlar beni sevdi, otuzbeşte yeni insanlarım oldu, ne güzel. O zaman otuzaltı  da en az böyle olsun.

Ha bu arada kuaförüme gittim "beni daha genç gösterecek bir saç rengi yapar mısın" dedim, "tamam otur" dedi, ve ben saçımı boyattım...