Ankara'da konsere gitmeye dair geçmiş tecrübelere dayaranarak kapı açılışından 1 saat önce gidip upuzun sıralarda beklemedik tabii ki. Çünkü her zamanki gibi ya konserin duyurusu tam yapılamamıştı, ya da Ankara rock severleri bu soğuk aralık gecesinde evlerinde oturup çaylarını yudumlamayı tercih etmişti. Ben tüm pozitifliğimle konser duyurusunun yeterince yapılmadığını düşünmeyi tercih ediyorum.
Ön grup 4x4, oldukça iyiydi, çoğunlukla kendi şarkılarını çaldılar. Salonun dolu ve coşkulu olmaması biraz morallerini bozdu sanıyorum, Ankara seyircisi White Lion'ı beklediğinden çok da fazla tınlamadı ama bence başarılıydılar. Sorun dinleyicilerdeydi :)
White Lion bizi çok bekletmeden sahne aldı. O da ne, biz 50 yaşında kelli felli bir adam beklerken (grubun solisti dışındaki müzisyenlerin değiştiğini biliyoruz bu nedenle gençlik var) ama Mike Tramp 25 yaşında delikanlı performansı ve görüntüsüyle hepimizi kıskançlıktan çatlattı. Salon nispeten biraz daha dolmuştu ya da biz artık ön saflarda yerimizi almış ve zıplamaya başlamış olduğumuzdan arka tarafta ne olup bittiğini göremiyorduk. Aslında, Ankara konserlerinin tıklım tıkış olmamasını da sevmiyor değilim, kimse birbirini itmiyor, kimse kimseyi rahatsız etmiyor. Neyse, White Lion güzel bir müzik ziyafeti yaşattı bize, daha önce de dediğim gibi artık kimse böyle şarkılar yapmıyor...ve Mike Tramp'in dile getirdiği gibi "Rock 'n' Roll is not dead, and we are all here for Rock 'n' Roll right now in Ankara." Güzel konserden hatıra olarak kocaya bas penası da alındı.... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder